با حساسیت دندان هایم چه کنم؟
دایوپارس- محلی که مینای دندان با ریشه برخورد می کند را به عنوان طوق دندان (Cervical) می شناسند که لثه در آن ناحیه نقش حفاظتی مناسب و کافی را ایفا می کند.
در بعضی افراد به علت تکنیک های غلط مسواک زدن، افزایش سن، تغییرات هورمونی، سیم های ارتودنسی وغیره خط لثه در ناحیه فوق پایین می رود (تحليل) و هنگام آشامیدن نوشیدنی های سرد و گرم حساسیت شدیدی حس می شود.
درمان چیست؟ پوشش ریشه عریان به کمک خمیر دندان های ضد حساسیت، ترمیم های محافظه کارانه و جراحی انجام می شود ولی تا آن موقع از غذاهای خیلی سرد یا گرم بپرهیزید. خوردن غذاهای خیلی شیرین، شور، ترش و تند می توانند اخلال جدی در خون رسانی به محل زخم ایجاد کنند و ترمیم را دچار مشکل جدی
سازند. تا سه روز اول بعد از جراحی از مصرف شیر، ماست، خامه، پنیر خامه ای و انواع میلک شیکها (milk shake) خودداری کنید چون باکتریهای داخل دهان شیر و محصولات آن را فاسد می کنند و ترمیم زخم دچار مشکل جدی خواهد شد.
درمان:
اگر در سه روز اول بعد از درمان، ناخودآگاه یا از روی هوس موادی را که قبلا گفتیم میل کردید بلافاصله با یک لیوان آب نمک گرم دهان را کاملا شست و شو دهید. از دهان شویه های تجاری مخصوصا در سه روز اول بعد از جراحی استفاده نکنید. یک قاشق چایخوری نمک در یک لیوان آب ولرم دهان شویه مناسبی خواهد بود.
دردهای بی موقع
ممکن است در یک ناهار رسمی یا وقتی که چند دقیقه فرصت دارید تا کار بعدی را شروع کنید با اشتیاق دسری را می خورید و درد شدیدی در دندان باعث می شود از جای خود بلند شوید و اولین سوال در ذهن شما این است؟
چه باید بکنم؟
بهترین کار در این زمان قطع خوردن (متاسفانه) و شست و شوی دهان با آب است، مسواک زدن آرام برای خارج کردن مواد فرو رفته در دندان پوسیده می تواند مفید باشد.
گام بعدی گرفتن وقت از دندان پزشک است که حتما این کار را انجام دهید.
عده زیادی پس از شست و شو با استفاده از داروهای تسکین دهنده و گاها سرخود و غلط از آنتی بیوتیک ها، رفتن به دندان پزشکی را به تأخیر می اندازند و مشکل را فراموش می کنند.
باید توجه کنید روند تخریب به طور جدی ادامه دارد، حتی اگر درد قطع شود ولی پس از مدتی در سفر، جلسه مهم کاری، مراسم به یاد ماندنی (تولد، عروسی، سالگرد ازدواج، ختم و ..) آنچنان فرد را بی تاب می کند که حاضر است همه سرزنشهای شرکت نکردن در مراسم را به جان بخرد ولی سریعا به دندان پزشکی برود.
درد، یک اخطار حفاظتی در برابر صدمات فیزیکی و روحی به بدن است که توسط هر فرد بدون در نظر گرفتن مقدار کم یا زیاد شناخته می شود. عده ای نسبت به درد حساس تر از بقیه هستند. حساسیت به درد بستگی به شرایط فیزیکی و روحی شخص هم دارد.
درد دندان که از طریق اعصاب به مغز می رود و شخص را بی تاب می کند یک امر حقیقی است و نه خیالی.
شما گاهی روی صندلی دندان پزشکی می نشینید و با روش های مدرن بی حسی سریعا درد را فراموش می کنید، گاهی بدون رفتن به دندان پزشکی به سراغ کابینت آشپزخانه می روید یا در مسیر دندان پزشکی راه را به سمت داروخانه کج می کنید و با داروهای مختلف درد را ساکت می کنید که در این حالت معمولا ناراحتی معده را هم خواهید داشت چون به علت درد دندان غذا نخورده اید و با معده خالی داروی زیادی استفاده کرده اید.
درمان های خانگی را از افراد مختلف شنیدهام، مخلوط کردن انواع نمکهای دریایی یونیزه شده و تصفیه شده تا گذاشتن مواد مخدر و انواع و اقسام مواد مربوط، نامربوط و عملیاتی که اگر شخص در خارج از دهان انجام دهد شاید به عقل او شک کنیم ولی در هنگام درد آنقدر بی تاب می شود که برای رهایی از آن دست به هر کاری میزند.
توصیه عملی و علمی ما تا رسیدن به دندانپزشک استفاده از آب سرد یا پک سرد (ice pack) است.
درمان به این شکل برای ماهیچه های جونده و اعصاب فک هم مفید است.
دندان پزشک از شما می پرسد که درد با سرما تسکین می یابد، اگر اب مثبت باشد یعنی درد از دندان است و اگر با گرما تسکین درد دارید مربوط به بافت ها و ماهیچه ها و اعصاب ناحیه دهان است.
درد دائمی ممکن است رفتارهای روحی و شناختی را دچار مشکل کند.
به خصوص وقتی که درد باعث شده برای مدت طولانی از خوردن پرهیز کنیم و با معده خالی فقط داروی مسکن و آب بخوریم.
اگر خوش شانس باشیم و به موقع به دندان پزشکی برویم و درمان مناسبی هم انجام شود تا چند ساعت که بی حسی رفع می شود نمیتوانیم غذا بخوریم که همه این نخوردن ها سیستم عمومی بدن را دچار مشکل می کند.